... is wat er gebeurt met de tweede sok.

Greta Thunberg kwam in het nieuws door haar spijbelactie voor het klimaat. Ze werd dus al snel weggezet als "klimaatactiviste". Mooi voorbeeld van het "weg-labelen" van lastige mensen. In werkelijkheid is ze echter nóg veel lastiger.

Tegen creativiteit is geen (fiscale) wetgeving opgewassen. Om een of andere bizarre reden beschouwt de Duitse fiscus tampons als een luxe-goed, met bijbehorend btw-tarief. Maar boeken hebben een lager tarief....

Als je niet weet waar je heen gaat, dan kom je vermoedelijk ergens heel anders uit. Maar wat drijft jou?

"Technologie is sexy om over te praten, maar ze is niet de veroorzaker van innovaties" schreef Harvardprofessor Teixeira nog maar eens ten overvloede. Alles draait om nieuwe ontwerpen en het invullen ervan met nieuwe instrumenten.

Binnenkort hou ik ergens in den lande voor de 1.100ste keer de Workshop Klanten Wegjagen. Waarschijnlijk een wereldrecord. Toch blijkt de empathie voor de klant er in al die jaren niet op vooruit gegaan te zijn.

Dat er veel verandert en dat we die kansen moeten grijpen, dat weten we onderhand al wel. Maar hoe pakken we dit in de praktijk aan?

Jongeren laten de hele dag zien dat ze minstens met twee schermen tegelijk kunnen werken en wij volgen hun voorbeeld....

Webwinkels behoren tot de meest spectaculaire logistieke revoluties van de voorbije jaren. Klanten zijn er wild enthousiast over. Maar hebben ze een idee van de verwoestende consequenties van hun bestellingen en retouren?

Hoeveel Europeanen weten dat onze cijfers "Arabische cijfers" heten? Waarschijnlijk wel meer dan er Amerikanen zijn die het weten....

"Medewerkers worden 's ochtends niet gemotiveerd door het vooruitzicht om de hele dag aandeelhouderswaarde te mogen creëren" schreef Harvardprofessor Moss Kanter 15 jaar geleden al. En toch....

Is het een karikatuur? Ja, misschien wel een beetje. Is het een rake typering? Ook.

Hoe konden we vroeger zonder mobieltje, gps en geldautomaat? Deze overdenkingen maken we allemaal. Maar omgekeerd geldt dit ook: als een innovatie niet aanvoelt als de doodnormaalste zaak van de wereld, dan wordt ze niks.

Politiek heeft ook af en toe een beetje humor nodig....

Sinds een jaar of vijftien horen we dat de klanten de regie over ruilprocessen hebben overgenomen en ze steeds meer "in control" willen zijn. Onzin.

Het "unieke lijden" gaat al eeuwenlang mee: waarom moet de grootste miserie uit de geschiedenis ons nu precies overkomen? Het antwoord: we maken het onszelf wijs.

IJzersterke methode om je slaagkans op Tinder spectaculair te verhogen.

We zijn zo geobsedeerd met het "vastleggen" van alles dat we over het hoofd zien dat ook bedrijven een beperkte levensduur hebben.

We hebben geleerd dat een kompas ons altijd de juiste weg -want het noorden- wijst. Niet overal dus....

In 1954 choqueerde de "insider" Peter Drucker het managementwereldje met de mededeling dat het doel van een bedrijf niet het creëren van aandeelhouderswaarde was, maar het creëren van (minstens) één klant. Beide zijn echter even fout.