"Managen" betekent "controleren", "beheersen".  Het managementvak is dan ook gericht op het onder controle krijgen en houden van zoveel mogelijk factoren en gebeurtenissen. Maar is deze activiteit niet bij voorbaat tot mislukken gedoemd?

In een column in de Harvard Business Review pleit de auteur ervoor dat directieleden niet als managers zouden denken, maar als oprichters.

Veel functiebenamingen in organisaties komen rechtstreeks uit Dr Mabuse's Little Cabinet of Horrors; ze verraden wat voor soort organisatie u bent.

Ik kan mij voorstellen dat enige lichte paniek zich van u meester maakt in het vooruitzicht van allerhande kamerbrede verandertrajecten om de 8 disrupties te realiseren. En medewerkers willen helemaal niet veranderen!

Wanneer de opbrengsten of middelen van uw organisatie krom verdeeld worden, dan hebben de klanten daar twee grote problemen mee.

....is: zelf niet veranderen.

Een strategie in een of andere vorm is nodig om een organisatie aan te jagen, maar ze werkt niet wanneer de achterliggende filosofie de verkeerde is.

"Intensieve menshouderijen" noemde Jaap Peeters het in zijn gelijknamige boek.

Deze quote komt van Richard Engelfriet. Hij laat zien dat er geen enkel causaal verband is tussen de uitkomst van de Net Promoter Score en succes (hoe dan ook gedefinieerd).

... van het immorele karakter van regel- en winstgedreven bedrijven, betoogt James Martin in een blogpost van Wharton.

De illusie dat bedrijven het nu eenmaal verdienen om te bestaan is een van de grootste belemmerende factoren voor innovatie.

Management heeft de neiging om doelstellingen steeds voor kortere termijnen te formuleren.

Het is al een paar jaar een hype, met name bij overheidsbedrijven: zaakgericht werken. Het is een methode om efficiënt te werken. Maar garandeert het ook effectief werken?

"Goed ondernemingsbestuur richt zich op economische waardecreatie door de onderneming en vervult daarmee een essentiële maatschappelijke functie." Aldus Donald Kallf in zijn -overigens afkeurende- bespreking van de nieuwe code van de Monitoring Commissie Corporate Governance.

Met de lean-methode wordt alle ruis uit processen gehaald. Vaak leidt dit tot afvlakking, monotone arbeid en grotere werkdruk. Hoeft helemaal niet, stellen Marjan Schild en Patricia Croese in hun boek "Digitale transformatie, zo doe je dat".

In "Het Dodo-Effect" maakt Gyuri Vergouw een onderscheid tussen het rationele, zichtbare in organisaties (kpi's, fte's, etc.) en de onderstroom: de onderliggende bewegingen in een organisatie. De Pareto-regel is erop van toepassing.

Advertentie uit het FD van 19-12-16.....

Ofwel: beauty is in the eye of the non-beholder....

Management stuurt vaak op "de grote lijnen". Het probleem is dat deze tot stand komen door consolideringen en gemiddeldes. Die onttrekken heel wat kansen aan het oog.

Bedrijven zijn er niet om producten te verkopen maar om in behoeften van klanten te voorzien.

De dagelijkse worsteling tussen uitbouwen van je eigen kracht en je optimale plaats in de organisatie.

Innovatiedeskundige Clayton Christensen stelt dat consumenten producten "inhuren" om een bepaalde taak te verrichten.

Inc-columnist John Nemo houdt een persoonlijk, hartstochtelijk pleidooi over de volstrekte waardeloosheid van een diploma voor uw carriére. Het is een prachtige illustratie van kromdenken.

"Toen heb ik besloten om nooit mer voor een grote corporate te werken. (...) Nooit meer bij een club met een groot zwart gat erboven waar de beslissingen genomen worden."

Twee columnisten van de Harvard Business Review stellen voor om de economie aan te zwengelen door de belastingdruk te verschuiven.

In het juni 2016-nummer van het Tijdschrift voor OrganisatieOntwikkeling vertelt columnist Marc Coenders over een gesprek met Sander Boekee wiens opdracht het is om "vakmanschap in de hele organisatie een plaats te geven". Even naar adem happen.... is vakmanschap dan niet de belangrijkste kerncompetentie?

Zijn traditionele congressen aan het einde van hun levenscyclus, overbodig gemaakt door de techniek?

Schelden, dreigen, pesten, etc.: we kennen het gedrag allemaal. Hoe ga je er het beste mee om? Niet verzetten, maar meegaan, schrijft Forbes Magazine.

Het fenomeen is al lang bekend, maar dat het zo enorm is, wist niemand: Gary Hamel heeft berekend dat een nodeloze bureaucratie de Amerikaanse economie alleen al meer dan 3 biljoen dollar kost...

Assholes are all you see from the bottom, shit is all you see from the top.

Citaat uit het FD van 4 oktober 2016: "Een concreet gevolg van de aangekondigde sanering is dat de ING over een paar jaar denkt nog maar 50 tot 52 cent kwijt te zijn aan kosten om een euro te verdienen."

Piramides zijn statische hiërarchische structuren, pizza's zijn zijn platte eenheden die samengesteld zijn uit verschillende competentie-ingrediënten.

Instituten hebben er een hekel aan om een hinderpaal genoemd te worden, Wanneer je een instituut vertelt dat het in de weg staat voor het creëren van meer waarde, schakelt het over naar het Kübler-Ross-syndroom: ontkenning, woede, onderhandeling en acceptatie.

 Kamerlid Leijten naar aanleiding van een onderzoek: "De zorg in ziekenhuizen is niet goedkoper worden, maar de verspilling is juist toegenomen." Wat is er aan de hand.

"Liever borrelpraat dan bedrijfsliteratuur" kopte het FD: bij elke ontdekking in de geneeskunde worden meteen wereldwijd alle protocollen en behandelingen aangepast maar wanneer bewezen wordt dat iets in managementland niet werk, gebeurt er niets.

De term Corporate Theory kom je steeds vaker tegen in de Amerikaanse managementliteratuur. Hij staat voor de beschrijving van de manieren waarop een organisatie waarde wil/kan creëren. De theory is de voedingsbodem voor de strategie.

Het grote verschil tussen delegeren en functioneel eigenaarschap verlenen: commitment.

We should have a sincere, constant belief in the value that you provide, and this value should be our driving force in finding business.

In een zero sum game is de winst van de een het verlies van de ander. Dit staat haaks op de essentie van de economie -waarde creëren- en maakt haar ook kapot.

Ziekteverzuim is in vele organisaties een groot, triest en duur probleem.
Hoeveel van dit verzuim wordt veroorzaakt door de organisatie zelf?

En over meetings gesproken... hebt u dit gratis boekje al gedownload?

De swot-analyse is vermoedelijk het meest gebruikte managementmodel ter wereld. Toch heeft het al voor miljarden schade veroorzaakt. In zijn huidige vorm deugt het gewoon niet.

Megafusies blijven aan de orde van de dag. De bewijzen dat dit een goede zaak is, zijn echter flinterdun...

In the modern world of business, it is useless to be a creative, original thinker unless you can also sell what you create. -David Oglivy

Bieden de actuelere revoluties in verdienmodellen, bedrijfsstructuren en ketensamenwerkingen kansen om een van de hardnekkigste overheadkosten te decimeren?

De directie van het failliete Mitra geeft een aantal redenen voor het faillissement. Bij nader toezien zijn het smoesjes. 

Zoals het equilibrium van Nash luidt: zorg voor jezelf, maar ook voor de anderen in het spel.

"The moment you institutionalize a problem, the focus shifts from the nominal problem to self-preservation of the institution".

Techno-uitdagingen leiden vaak tot techno-stress. Hoe? Het hangt van uw karakter af.

Een kleine ondernemer die door Trump tot aan de afgrond van het faillissement gebracht werd, legt in dit filmpje uit wat het gevaar is van een radicaal primaat van aandeelhouderswaarde.

Hebt u zich ooit afgevraagd waarom de meeste innovatietijd besteed wordt aan executie en tactische/operationele details? Nathan Furr van Insead heeft het antwoord.

In de VS is volgens Deloitte bijna de helft van de ondernemingen bezig met een grote structurele reorganisatie. Alle voortekenen wijzen op een grote paradigmaverschuiving.

Waarschijnlijk zo'n veertig jaar oud maar jammer genoeg nog steeds actueel: wat er gebeurt wanneer er geen of gebrekkige communicatie is tussen afdelingen en teams in de organisatie.

Managers gaan er vaak van uit dat medewerkers niets van hen overnemen. Misschien is de werkelijkheid wel erger: ze nemen allen de negatieve dingen over.

Geen tijd, zin of kennis om echt bij te dragen aan uw onderneming? Verschuil u achter vergaderingen met dit gratis tipboekje.

Onderzoekers bekeken hiërarchische structuren in de natuur en kwamen tot de conclusie dat ze ontstaan omdat er dan minder connecties opgezet en onderhouden moeten worden. Geldt dat ook voor organisaties?

Deming is bekend geworden door zijn uitspraken over de rol van managers en medewerkers in de verbetering van het arbeidsproces. Management is vervolgens 180 graden de andere kant op gegaan.

Waarde van de klant en waarde voor de klant. Complementair en moeten in evenwicht zijn.

Stel dat je iets met iemand wil uitpraten en je wordt van het kastje naar de muur gestuurd. Vervolgens komt de ene politielaag na de andere daar zich nog eens tegenaan bemoeien...

Krijsend komen aanvliegen, de boel onder schijten en met de noorderzon weer terug vertrekken.

Regels kunnen het waardecreërend vermogen van een organisatie volledig kapot maken (tenzij de organisatie erg veel veerkracht heeft)

De hoeveelheid arbeid die met de consumptie/het gebruik van een product/dienst gemoeid gaat, is constant. De vraag is: welk deel neemt de leverancier op zich en welk deel schuift hij door naar de klant?

Ricardo Semmler is een van de bedenkers en vele bedrijven, zoals Netflix, voeren het al jaren uit: medewerkers kunnen zoveel vrije tijd nemen als ze zelf willen. Werktijden en vakantieregelingen zijn inderdaad een zwaktebod van organisaties die hun medewerkers tot arbeid moeten dwingen bij gebrek aan echte motivering en vertrouwen.

Micromanagement is een gevaarlijke afwijking wanneer het álles in flowcharts wil gieten

Of in het Engels (altijd een beetje duidelijker): Keep Calm & Cover Your Ass (CYA)

Iedereen moet tegenwoordig manager van iets zijn. Dus moeten we onze meest creatieve pet opzetten om nieuwe titels te verzinnen. Vooral benamingen die buiten de traditionele hiërarchie vallen en dus dus geen financiële consequenties hebben.

In een uitgebreid interview in het FD legt Jos de Blok uit waarom hij met Buurtzorg beginnen is. "Ik had al snel door dat er in de maatschappij iets niet klopt. Als je verstand hebt van geld, wordt het makkelijk om veel geld te verdienen. Verpleegkundigen, leraren, agenten worden ten onrechte veel te weinig gewaardeerd."

Volgens de Deense filosoof Uwe Pörksen worden woorden vaak gebruikt om dingen af te wentelen omdat ze heel erg manipuleerbaar is. Lang geen nieuw inzicht, maar wel de zoveelste oproep om kritisch naar ons eigen taalgebruik te kijken.

Een obsessie met eenvoud maakt het voor Apple mogelijk om technologie om te zetten in toestellen die je gewoon niet kunt weerstaan.

Het succes van platforms als Uber is te danken aan de mogelijkheid die ze creëren om planmatig management te vervangen door de mogelijkheid voor mensen om zichzelf te organiseren. Door mechanismen als het samenspel tussen vraag en aanbod is dit een veel effectiever en efficiënter alternatief voor microplanning.

Jaarlijks terugkerende discussies inspireerden raadslid Marcel Steeman tot het opstellen van de Nationale Discussie- en Ophefkalender. Een bewijs dat er meer voorspelbaar is dan we willen aannemen... 

Agile is en managementhype die de voorbije jaren doorheen automatiseringsland geraasd heeft en recent zelfs de bestuurskamers werd binnengedragen als dé nieuwe manier van bedrijfsleiden. De auteurs ervan keken ernaar en kwamen tot de conclusie: de hype is voorbij.

Intuïtie wordt steeds waardevoller in deze informatiesamenleving, precies omdat er zoveel informatie voorhanden is.

A study of leading public company CFOs published in the Journal of Accounting and Economics (2005), found that 78% of these CFOs would be willing to make decisions that destroy value in order to achieve their quarterly earnings targets.

In een werkweek van 20 uur kun je meer presteren dan in een werkweek van 90 uur. Waarom?

 Maakt de" Ondernemende Samenleving" eindelijk een einde aan de hoofden/handjes-werkverhouding van de 19de eeuw?

De gekte van processen.

Cartoon ook verschenen in "8erlijk Management" van Guido Thys.

Cartoon ook verschenen in "8erlijk Management" van Guido Thys.

Het is al een paar jaar een hype, met name bij overheidsbedrijven: zaakgericht werken. Het is een methode om efficiënt te werken. Maar garandeert het ook effectief werken?

Marjan Schild en Patricia Croese geven in hun boek "Digitale transformatie, zo doe je dat" een aardige beschrijving van de principes van zaakgericht werken: ""niet zozeer het werkproces (staat) centraal, maar een zaak, het daarbij behorende (digitale) dossier en de informatie in dat dossier. Zaakgericht werken houdt in dat je organiseert en informeert rondom de afhandeling van een klantvraag."

Het venijn zit 'm in het laatste woord: meteen wordt namelijk duidelijk dat deze methode gaat over het zo efficiënt mogelijk afhandelen. Het is een "hoe"-methode dus.
Wanneer de klantvraag afgehandeld is, heeft de methode gewerkt en wordt het dossier gesloten.
Kortom: de nadruk ligt op de werkzaamheden, niet op de inhoud ervan: of dit het ideale antwoord op de vraag van de klant is, blijft buiten beschouwing.

Op deze manier sluit zaakgerichtwerken zich aan bij het rijtje waar ook "lean" zich in bevindt, maar wel een aantal posities lager. Lean vereist namelijk dat alle handelingen gebeuren vanuit het perspectief van de klant, alleen mag de uitvoerder zelf bepalen hoe dit perspectief er uit ziet, zonder enige verplichting om dit ook in de praktijk te checken. 
Zaakgericht werken stelt dit niet eens als eis: de effectiviteit blijft volledig buiten beeld.

Elke methode om werk efficiënter te maken is van harte welkom. Wanneer ze echter datgene buiten beschouwing laat waar het eigenlijk om gaat, is het echter een maat om niets.

Hoe werkt úw organisatie? Zaakgericht? Klantgericht? Of klantcentraal?

Money follows passion— not the other way around.      DAVID SITEMAN GARLAND

You want to invent new ideas, not new rules.      DAN HEATH

Business planning is a discipline, not a document. Matt Heinz geciteerd in #Zombiebusiness http://bit.ly/udMxVC

Disneyland is a work of love. We didn't go into it just to make money. Walt Disney geciteerd in #Zombiebusiness http://bit.ly/udMxVC

You can’t just ask customers what they want and then try to give that to them. By the time you get it built, they’ll want something new.     STEVE JOBS

When you enchant people, your goal is not to make money from them or get them to do what you want, but to fill them with great delight.    Guy Kawasaki

Increasingly, the mass marketing is turning into a mass of niches.   Chris Anderson (The Long Tail)

If you wait until there is another case study in your industry, you will be too late.  Seth Godin

Managers hebben ten onrechte vrij spel gekregen ten koste van aandeelhouders, betoogt activistisch aandeelhouder Bob Monks.

Als onze bedrijfsstrategie niet de voorgeschreven indeling volgt maar eerder een serie productieve stappen in de richting van de stip aan de horizon is, spreken we dan nog wel van een strategie?

Wanneer hebt u zich het laatst afgevraagd waarom uw organisatie de dingen zoals zoals ze ze doet?

We moeten ophouden met het vergeefs proberen om de oncontroleerbare omgeving te controleren en ons richten op de manier waarop we er van kunnen leren, zegt Nassim Taleb.

Wat is het doel van een bedrijf? Winst maken of een doel nastreven?

Waar is uw organisatie het beste mee gediend: risico's mijden of voorbereid zijn op tegenslagen??

Gilles Hillary waarschuwt in een blogpost op de INSEAD-site voor het onderscheid tussen realiteit en modellen. Hij toont aan dat modellen vaak hun eigen leven gaan leiden en de band met de realiteit verliezen.

Als het in een cijfer uitgedrukt kan worden, zal het wel gemeten en dus waar zijn. Vaak niet eens waar, maar het is ook niet de echte reden waarom cijfermateriaal zo populair is.

Klanten hoeft je niet achterna te zitten, klanten moet je aantrekken.

Guido Thys

Wat heeft Mark Twain, een van de mest notoire dwarsdenkers aller tijden, over veranderen te vertellen?

Dingen kunnen altijd fout gaan, ook wanneer ze gemicromanaged worden... In een gecontroleerde omgeving is een mislukking een strafbaar feit. In een open omgeving, waar de goede wil van iedereen de drijfveer is, zijn mislukkingen echter lessen. (meer erover in "8erlijk Management" van Guido Thys). Kijk naar de mooie illustratie hiervan.

Lange to do-lijsten werken contraproductief maar dagelijkse afvinklijstjes lijken een positieve invloed op motivering en tevredenheid te hebben.

It's pretty easy to figure out what you're competing for—attention, a new gig, a promotion, a sale... but be prepared!

De ziel, het DNA van de organisatie, datgene wat overblijft als de core business verdwenen is, heet de core essence (zie 8erlijk Management).

Alles wat daar niet toe behoort, is niet authentiek, en het is menselijk onmogelijk om langdurig iets vol te houden wat je niet bent.

Dit filmpje laat op een grappige manier zien waarom niet.

Je kunt een robot trainen om zijn weg in een doolhof te vinden door de coördinaten van het doel in te voeren en hem te "belonen" telkens wanneer hij dichterbij dat doel komt. Maar wat als hij een doodlopende gang terechtkomt die net naast het doel ligt? De enig mogelijke strategie is dan om op zijn stappen terug te keren, maar dat wordt niet beloond. Kortom: robot in een impasse.

Twintig punten op de agenda van uw afdelingsoverleg en maar twee uur ter beschikking?
U weet wat er gaat gebeuren: de eerste drie topics nemen ieder twintig minuten in beslag en de vierde een half uur. Voor de zestien resterende punten blijft minder dan twee minuten over...

V&D is ten onder gegaan aan een ongelijke behandeling van belanghebbenden.

Iedereen heeft het over verdienmodellen, bedrijfsstructuren en ketensamenwerkingen. Ze zijn allemaal aan vernieuwing toe, klinkt het. Maar wat als de kern van de zaak nog een niveau dieper zit? 

De 19de eeuw is nog springlevend en kost ons miljarden per jaar.

Dit is een foto uit Het Financieele Dagblad van 20-02-16. Het is een portret van het managementteam van het Eindhovense technologiebedrijf AddLab. Twee oprichters en drie hoofden.

Vergoedingen van leidinggevenden ondergraven de stabiliteit van ondernemingen én dus ook van de economie.